Jeśli zauważymy, że zęby naszego dziecka nie rosną prawidłowo, nie powinniśmy zwlekać z wizytą u ortodonty. Jeśli uzna on, że konieczne jest zastosowanie aparatu, musimy liczyć się z koniecznością odbycia kilku wizyt przygotowawczych.
Pierwsza z nich przewiduje dokładne oczyszczenie zębów, na których może znajdować się nie tylko płytka nazębna, ale również kamień nazębny i kamień, który niekiedy znajduje się pod dziąsłami. Jeśli nie uda się tego zrobić podczas jednej wizyty, zabieg trzeba będzie powtórzyć. Konieczne jest również wyeliminowanie wszelkich ubytków, ponieważ jeśli się z nimi uporamy, stanowią one przeciwwskazanie do leczenia ortodontycznego. Profesjonalne czyszczenie jest koniecznością, gdy nie chcemy zmagać się z chorobami dziąseł i przyzębia, bo te, po założeniu aparatu, mogą rozwijać się szybciej.
Jeszcze przed jego założeniem lekarz zwykle nie kieruje tylko na tradycyjne badanie, choć ono też jest ważne. Zazwyczaj przed rozpoczęciem leczenia prosi o wykonanie zdjęcia rtg panoramicznego wszystkich zębów, zdjęcia bocznego czaszki oraz zdjęcia opisującego stan uzębienia. Ostatnim etapem przygotowania jest wykonanie odcisków gipsowych wszystkich zębów. Po zakończeniu analizy wszystkich zdjęć i badań lekarz podejmuje decyzję, jaka metoda leczenia będzie najlepsza dla danego pacjenta. Zdarza się, że jeszcze przed założeniem aparatu konieczne jest usunięcie niektórych zębów, aby szczęka miała pożądany kształt, jednak czynność ta wykonywana jest przede wszystkim w przypadku pacjentów dorosłych.
Zakładanie aparatu na zęby
Zakładanie aparatów ortodontycznych różni się w zależności od tego, z jakim pacjentem mamy do czynienia. Czasami jest to możliwe od razu, ale są też pacjenci, u których konieczna jest separacja, czyli zabieg polegający na umieszczeniu między zębami specjalnych elastycznych elementów, które tworzą przestrzeń dla pierścieni, które następnie umieszczane są na pierwszych zębach trzonowych. Kolejna wizyta odbywa się po tygodniu. Ortodonta usuwa wówczas elementy i zakłada specjalne pierścienie na zęby trzonowe.
Dopiero na tym etapie możliwe jest założenie aparatu. Do poszczególnych zębów przyklejane są zamki, a do nich za pomocą ligatur mocowany jest elastyczny drut. To on uciska zęby, a siłę tego ucisku określa lekarz.
Takie działanie przyczynia się do tego, że możliwa jest korekta nie tylko samych zębów, ale również ich korzeni. Jeśli wada zgryzu jest duża, konieczne może być założenie metalowych zamków, często uważanych przez samych pacjentów za mniej atrakcyjne. Wizyty kontrolne odbywają się zazwyczaj raz w miesiącu. Podczas nich stomatolog ocenia ustawienie zębów i porównuje ich stan z wzorcem, który wcześniej ustalił. W niektórych przypadkach konieczna jest modyfikacja ustawień aparatu. Aparat nie zawsze jest zakładany w tym samym czasie. Zwykle zależy to od rodzaju wady i postępu leczenia, ale szacuje się, że obecnie leczenie nie powinno trwać dłużej niż dwa lata.
Co wolno, a czego nie wolno po założeniu aparatu ortodontycznego
Leczenie ortodontyczne nie jest dziś bolesne, choć pierwsze dni po założeniu aparatu wiążą się ze znacznym dyskomfortem. Bezpośrednio po założeniu aparatu należy spodziewać się, że nasze zęby będą bardziej wrażliwe, co może okazać się kłopotliwe podczas jedzenia. Nie oznacza to jednak, że należy jeść tylko papki, choć przez pewien okres czasu naprawdę wskazane jest nie żucie bardzo twardych produktów, aby zamki się nie poluzowały. Przez kilka pierwszych dni dobrze jest też ograniczyć słodycze, zwłaszcza te, które przyklejają się do zębów.
